13 sierpnia

Konferencja

Modlitwa poranna

Znak Krzyża św… skupienie uwagi na Osobie Chrystusa obecnym w zgromadzeniu…
Modlitwa Pańska… Pozdrowienie Anielskie…Wierzę… Dziesięć
Przykazań… Anioł Pański… Godzinki

Rozważanie poranne

Litania Pielgrzyma

Niepokalana Maryjo, Dziewico dziewic
– czuwaj z nami
Drogo pielgrzymów i celu pielgrzymów
– wędruj z nami
Matko kochająca, Przyjaciółko opuszczonych
– króluj nad nami
Wzorze pokory, Nauczycielko życia
– posługuj się nami
Radosny uśmiechu, łzy ocierający
– kieruj nami
Córko Boga, Matko Zbawiciela
– uwielbiaj Pana z nami
Dziewico milczenia, daj mi Twój wielki pokój,
– proszę Cię Maryjo (powtarzają wszyscy)
Matko nadziei, pozwól mi patrzeć na Ciebie
Gwiazdo poranna, przyjdź rozjaśnij mą drogę
By spojrzenie moje było zawsze czyste i jasne
By serce moje było zawsze otwarte i czułe na potrzeby bliźnich,
By duch mój był zawsze czujny i przyjmował tylko prawdę,
By ręce moje zawsze chętnie dawały a roztropnie przyjmowały,
By nogi moje prowadziły mnie zawsze tam, gdzie mogę pomóc innym,
By życie moje było promieniujące, piękne i szlachetne jak Twoje,
Polecam się Twej serdecznej opiece,
Bądź odwagą dla małych i słabych,
Bądź gwiazdą wśród burzy i Matką nadziei,
Módlmy się: Boże Ty wejrzałeś na pokorę Najświętszej Maryi Panny
i wyniosłeś Ją do godności Matki Twojego Syna a przez Wniebowzięcie
uwieńczyłeś Ją najwyższą chwała, spraw abyśmy zbawieni przez śmierć
i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa i przez Jej prośby mogli wejść do
wiecznej chwały. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen

Msza św.
formularz mszalny – poniedziałek XIX tygodnia
czytania mszalne – z poniedziałku XIX tygodnia
przygotowanie – Eucharystia, czyli dziękczynienie powinna zawierać
szczere wyrazy wdzięczności za otrzymane dary z Ojcowskiej dłoni
Boga Wszechmocnego. Pamiętamy, że kto dziękuję po dwakroć się
modli. Dziękując uświadamiamy sobie jak wiele dobra spływa na nas
każdego dnia. Udział w dzisiejszej Mszy św. niech będzie wyrazem
wdzięczności za bezpieczna drogę, za siły i zdrowie, za wysłuchanie
naszych próśb i możliwość szczęśliwego nawiedzenia Matki Bożej
w Jej Jasnogórskiej Stolicy.

Konferencja

Nowe wylanie Ducha Świętego (odtwarzanie mp3)

Różaniec
Tajemnice Radosne

Modlitwa wynagradzająca przed Różańcem
Królowo Różańca Świętego. Oto stajemy do modlitwy różańcowej,
o którą prosiłaś. Chcemy przez nią zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych
bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się
szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują
jego miłosierdzia. Wspomóż nas łaską, abyśmy pamiętali o tej
intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym
różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca
Jezusowego. Amen.

Koronka do Miłosierdzia Bożego

Lektura z Dzienniczka
„Córko, potrzebuję ofiary wypełnianej miłością, bo ta tylko ma przede
Mną znaczenie. Wielkie są długi świata zaciągnięte wobec Mnie, mogą
je spłacić dusze czyste, swą ofiarą, czyniąc miłosierdzie w duchu. – Rozumiem
słowa Twoje Panie i rozciągłość miłosierdzia, jakie ma jaśnieć
w duszy mojej. Jezus: – wiem, córko Moja, że je rozumiesz i czynisz
wszystko co jest w twej mocy, ale napisz to dla dusz wielu, które nieraz
się martwią, że nie mają rzeczy materialnych, aby przez nie czynić miłosierdzie.
Jednak o wiele większą ma zasługę miłosierdzie ducha, na które
nie potrzeba mieć ani pozwolenia, ani spichlerza, jest ono przystępne
dla wszelkiej duszy. Jeżeli dusza nie czyni miłosierdzia w jakikolwiek
sposób, nie dostąpi miłosierdzia Mojego w dzień sądu. O, gdyby dusze
umiały gromadzić sobie skarby wieczne, nie byłyby sądzone, uprzedzając
sądy Moje miłosierdziem” (Dz 1316- 1317).

Przed wejściem do Domu Matki
Zbliżając się do wzgórza, zwanym, „Przeprośną Górką”, skąd można zobaczyć
wieżę Jasnogórskiego Sanktuarium,” należy wyjaśnić sens i wymowę
zwyczajów związanych z tym miejscem.
Po kilkunastu dni wędrowania ukazuje się naszym oczom matczyny
dom. Na ten widok klękamy z wdzięcznością i z oddali przesyłamy pozdrowienie
Matce Boga i naszej.
Zanim tam wejdziemy trzeba pojednać z siostrami i braćmi, z którymi
dzieliliśmy trudy pielgrzymowania. „Jeśli przyniesiesz swój dar do ołtarza
i wspomnisz, że brat twój ma coś przeciwko tobie, zostaw tam dar
twój przed ołtarzem a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Przyjdź
i dar swój ofiaruj. (Mt 5, 23). Jako dzieci Matki Niebieskiej, pojednani ze
sobą, będziemy mogli śmiał stanąć przed Jej obliczem.
Zanim tam wejdziemy pozwólmy jeszcze raz wielkiemu nobliście Henrykowi
Sienkiewiczowi, by razem z bohaterem swojej powieści wprowadził
nas przed najdostojniejsze oblicze Bogarodzicy i Królowej Korony
Polski:
Od bramy fortecznej chłopi i szlachta, mieszczanie z różnych okolic,
ludzie wszelkiego wieku, obojej płci i wszystkich stanów, czołgali
się ku kościołowi na kolanach, śpiewając pieśni pobożne… We
drzwiach kościoła ścisk powiększył się jeszcze. Ciała ludzkie utworzyły
już nie rzekę, ale most tak zbity, iż można by było przejść po
głowach, ramionach, nie dotknąwszy stopą ziemi… Każdy się modlił,
nikt nie myślał o niczym innym; każdy dźwigał na sobie tłok
i ciężar całej tej masy, lecz nikt nie upadał i popychany przez tysiące,
czuł w sobie siłę za tysiące, i z tą siłą parł naprzód, pogrążon
w modlitwie, w upojeniu, w egzaltacji.
Kmicic, czołgający się ze swymi ludźmi w pierwszych szeregach,
dostał się wraz z pierwszymi do kościoła, potem prąd wniósł go
do cudownej kaplicy, gdzie tłumy rzuciły się na twarz, płacząc,
obejmując rękoma posadzkę i całując ją z uniesieniem. Tak czynił
i pan Andrzej, a gdy wreszcie ośmielił się podnieść głowę, uczucie
rozkoszy, szczęścia i zarazem śmiertelnej obawy odjęło mu prawie
przytomność… Z głównej nawy kościoła dochodził szum zmieszany
głosów ludzkich, jak ogromny szum morza, a tu panowała
cisza głęboka, przerywana tylko głosem zakonnika śpiewającego
wotywę. Obraz jeszcze był przysłonięty, więc oczekiwanie tłumiło
dech w piersiach. Widać tylko było oczy wpatrzone w jedną stronę,
nieruchome twarze, jakoby już z ziemskim życiem rozbratane, ręce
złożone przed ustami, jak u aniołów na obrazach… Wtem huknął
grzmot trąb i kotłów — dreszcz przebiegł serca. Zasłona obrazu
rozsunęła się w dwie strony i potok brylantowego światła lunął
z góry na pobożnych. Jęki, płacz i krzyki rozległy się w kaplicy.
— Salve Regina! — zawrzasła szlachta — monstra Te esse matrem!
— a chłopi wołali: — Panienko Najświętsza! Panno Złota!
Królowo Anielska! ratuj, wspomóż, pociesz, zmiłuj się nad nami!
I długo brzmiały te okrzyki wraz ze szlochaniem niewiast, ze skargami
nieszczęśliwych, z prośbami o cud chorych lub kalek.
Z Kmicica dusza nieomal wyszła; czuł tylko, że ma przed sobą niezmierność,
której nie pojmie i nie ogarnie, a wobec której wszystko
niknie. Czymże były zwątpienia wobec tej ufności, której cała istność
nie mogła pomieścić; czym niedola wobec tej pociechy; czym
potęga szwedzka wobec takiej obrony; czym ludzka złość wobec
takiego patronatu?…
Ksiądz prawił naukę z kazalnicy, ale Kmicic długo jeszcze nic nie
słyszał, nic nie rozumiał, jak człowiek zbudzony ze snu nie od razu
miarkuje, gdzie kończy się sen, a rozpoczyna jawa.
Pierwsze słowa, jakie usłyszał, były: „Tu się odmienią serca i dusze
naprawią, ani bowiem Szwed mocy tej nie zmoże, ani w ciemnościach
brodzący prawdziwego światła nie zwyciężą!”
„Amen!” — rzekł w duchu Kmicic i począł się bić w piersi, bo mu
się teraz zdawało, że grzeszył ciężko, sądząc, że już wszystko przepadło
i że znikąd nie masz nadziei…”
Klękamy i wspólnym śpiewem pozdrawiamy Matkę Bożą.
O Maryjo witam Cię… (trzy razy) lub inna pieśń znana pątnikom.
Przewodnik modli się słowami:
Maryjo, Matko nasza i Królowo Polski, oto po kilkunastu dniach dotarliśmy
do miejsca skąd można ujrzeć wieże Twojego domu. Wzruszeni tym
widokiem jako dzieci Twoje upadamy na kolana z należną czcią. Dziękujemy
Ci Maryjo, że szczęśliwie doprowadziłaś nas do tego miejsca, osłaniając
płaszczem macierzyńskiej opieki, że postawiłaś na pielgrzymim
szlaku tak wielu życzliwych ludzi a jutro pozwolisz spojrzeć w swoje
oczy jasnogórskim wizerunku. Z głębi serc naszych pozdrawiamy Cię
Maryjo.
Pochylmy głowy dotykając ziemi na znak szacunku dla Bogarodzicy.
Po chwili osobistej modlitwy oddanie się Matce Bożej w słowach antyfony
„Pod Twoją obronę”

Apel wieczorny w grupach
• podziękowanie służbom,
• zaproszenie na spotkania po pielgrzymce, przy okazji opłatka,
• zaproszenie na kolejną pielgrzymkę